Mitchel Bormann zwaait af met een brede glimlach

Wie Mitchel Bormann tegen komt treft een en al enthousiasme aan. De nu 28-jarige Mitchel is naast levensgenieter, ook een keiharde werker. Zowel binnen als buiten het voetbalveld. Mitchel is ook iemand die weet dat er keuzes gemaakt moeten worden. Zijn drukke baan samen met zijn vader aan het hoofd van zes dierenspeciaalzaken en voetballen en trainen op het hoogste amateurniveau is op een bepaald moment niet langer meer te combineren. En als er dan ook nog regelmatig pijntjes gaan opspelen is het moment gekomen te stoppen bij FC Lisse op tweede divisie-niveau. Waarbij hij op dit moment nog niet weet bij welke club hij zijn voetballoopbaan een doorstart geeft. Mitchel heeft deze beslissing met pijn in zijn hart genomen.  Hij zwaait echter af bij FC Lisse, zoals wij hem kennen: met een brede glimlach.

Mark van Marrewijk kreeg ooit de bijnaam bij FC Lisse van ‘Opa’. Het was immers opa Cees van der Beek, die Mark op de voetbalvoet volgde. Een rode draad door het voetballeven van Mitchel is zijn oma. Oma Nel is er iedere wedstrijd bij van haar kleinzoon, sinds zijn vierde. Oma Nel is dan ook de steun- en toeverlaat van Mitchel. Men zegt wel contracteer je Mitchel Bormann dan krijg je oma Nel er gratis bij. Met haar rollator zie je haar altijd zitten schuin achter de dug-out van FC Lisse. Oma Nel is onderdeel van het team. Ze heeft haar eigen plekkie in de spelersbus.

Mitchel heeft in zijn spelersloopbaan voor negen clubs gespeeld. Hij begon als ukkie bij OSV. Vervolgens speelde Mitchel voor KFC, Young Boys Haarlem, Fortuna Wormerveer, Purmersteijn, VSV, ODIN’59, Ajax-amateurs en FC Lisse.

In het verleden was Mitchel rechtsbuiten. Toen hij in de tweede klasse voor VSV uit kwam werd hij tijdens een regionaal zaalvoetbaltoernooi in Velsen uitgeroepen tot beste speler. Zijn voormalige trainer van VSV, Richard Plug, maakte van Mitchel bij ODIN’59 een wingback. Een rechter wingback met een turbo in zijn benen. Plug wist als geen ander Mitchel te typeren. “Mitchel is een speler met een enorme drive, veel snelheid, een behoorlijke individuele actie en een echte teamspeler.”

Reeds vroeg in het seizoen 2019/2020 werd Mitchel benaderd door FC Lisse. Mitchel speelde op dat moment bij de zaterdagamateurs van Ajax in de derde divisie. Hoewel Mitchel zich in Amsterdam ontwikkelde als verdediger had hij bij Ajax niet het echte ‘zaterdaggevoel.’ Spelen op een bijveld met kunstgras voor weinig publiek. En het gezellig drinken van een biertje na afloop van wedstrijden met teamgenoten zat er in Amsterdam ook niet in. De echte winnaarsmentaliteit, die Mitchel wel heeft, ontbrak ook in Amsterdam. Mitchel proefde wel de ambitie bij FC Lisse om hogerop te komen. Om zeker te zijn van zijn zaak klopte hij aan bij oud-ploeggenoten Jordi Tiktak en Jeffrey Klijbroek, die al eerder de overstap hadden gemaakt naar Ter Specke. Mitchel voelde goed aan, dat het prettig spelen is in de Bollenstreek. Dat er sfeer is rond de wedstrijden van FC Lisse, zowel op het veld als in de kantine. En het allerbelangrijkste. De manier waarop de flankspeler Mitchel opereert past in het straatje van FC Lisse. De drive van Mitchel en zijn verre ingooien deden denken aan een van de voorgangers op zijn positie: Niels Buijs.

Mitchel werd bij FC Lisse, zoals iedereen, geconfronteerd met corona. Daarnaast werd hij voor de eerste keer in zijn loopbaan geconfronteerd met blessureleed. Mitchel is een keiharde voor zichzelf en weet vaak door de pijn heen te bijten. Maar toch. Een operatie aan zijn enkel was noodzakelijk. Intussen heeft Mitchel geen kraakbeen meer in zijn enkelgewricht. Dit seizoen maakte hij achteraf gezien te vroeg zijn rentree. Na zijn operatie werd bij hem als tijdelijke oplossing een cortisonenspuit ingezet. Zo graag wilde hij zijn medespelers helpen. Door te vroeg te beginnen moest Mitchel op de blaren gaan zitten. Het betekende voor hem uithuilen en opnieuw beginnen. De laatste weken is Mitchel weer van de partij bij FC Lisse, vaak als invaller. Hij blijft zijn onverzettelijkheid en spelvreugde tonen.

In de special over FC Lisse van Voetbal in de Bollenstreek geeft Michel een inkijk in zijn leven. Op de vraag hoe combineer je het runnen van je eigen dierenspeciaalzaak met voetballen op het hoogste amateurniveau bij FC Lisse gaf Mitchel een uitgebreid antwoord. “Die combinatie is soms best lastig. Vooral door de verantwoordelijkheid die je draagt en de hoeveelheid tijd die je erin steekt. Op zondag begin ik met de planning om te zorgen dat iedereen na het weekend op de juiste plek staat. Maandagochtend om zeven uur beginnen we in het hoofdkwartier met de voorbereidingen, bestellingen plaatsen en verzorging van de dieren. Verder sta in de rest van de week in de winkel (Discus Bormann Nieuw-Vennep). Soms zelfs nog op de zaterdagochtend voor de wedstrijd. Maandag-, dinsdag- en donderdagavond ben ik op het trainingsveld bij FC Lisse. Er zijn dus dagen dat ik ’s avonds pas laat thuis kom. Zondag is er even tijd om bij te komen.”

Hoogtepunten genoeg in de spelersloopbaan van Mitchel. Vier kunnen er worden uitgelicht. Mitchel scoorde reeds in de tweede minuut de 1-0 voor ODIN’59 op 19 december 2018 in de bekerwedstrijd tegen SC Heerenveen. Het duel werd gespeeld in het stadion van Telstar. Het commentaar destijds van Mitchel in de media. Wat ging er door Mitchel heen op dat moment. “Niks en van alles tegelijk. Het is niet te beschrijven. Een gekkenhuis, je bent dan gewoon trots op je ploeg en op jezelf. Dit vergeet ik nooit meer en vertel ik door aan mijn kleinkinderen.”

Niet de naderende titel in de thuiswedstrijd tegen GOES stond vorig seizoen centraal, maar de zieke oma van Mitchel. Die had drie weken eerder te horen gekregen, dat ze longkanker had. Een klap voor de selectie van FC Lisse. Voor de wedstrijd gaven alle spelers en begeleiders van FC Lisse oma Nel een knuffel. Ook kreeg ze een speciaal shirt overhandigd. Mitchel reageerde op deze emotionele daad voor de camera’s van Omroep West. “Omdat ze onze vaste supporter is, heb ik aan de jongens gevraagd of ze haar een hart onder de riem willen steken. Mooi om te zien dat speciale shirt met mijn rugnummer erop en alle handtekeningen van de spelers. En de knuffels. Dat waardeer ik enorm van die gasten.”

En natuurlijk geniet Mitchel nog na van het kampioenschap van afgelopen seizoen van FC Lisse in de derde divisie. De ontlading na het behalen van het kampioenschap tegen Staphorst was groot bij FC Lisse en haar volgers. Mitchel nam zelf de regie in de polonaise en het feest. Staand en enthousiast zwaaiend op de feestbus van FC Lisse, leek hij voor even bij het gemeentehuis de burgemeester van Lisse.

Voetbalhoogtepunt dit seizoen voor Mitchel was zijn voorbereiding op de 2-0 van FC Lisse tegen Kozakken Boys. Ouderwets zie je Mitchel opstomend met de bal vanuit de achterste linie van FC Lisse. Hij zoekt de kaats, krijgt de bal de terug en geeft dan een magistraal hakje. Jeffrey Klijbroek hoeft de bal alleen maar binnen te lopen. Een staaltje teamwork met Mitchel aan de basis.

Ongetwijfeld gaat Mitchel het voetbal en FC Lisse missen. Dat zelfde kan gezegd worden van oma Nel. Besef het leven gaat door. En er is nog zo veel om van te genieten. Mitchel en oma Nel veel plezier en een goede gezondheid toegewenst in jullie verdere leven. Jullie zijn voor altijd welkom op Ter Specke.